Nadat Marianne haar Master Natuurwetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam had behaald, is zij doelbewust op zoek gegaan naar een onderzoeksgroep waar zij kon promoveren op de toepasbaarheid van nanotechnologie in quantumcomputers. Bij King's College vond zij inspirerende mensen en een enthousiaste begeleider.
Fietsend door London komt zij toch nog aan haar lichaamsbeweging, terwijl zijn verder lange dagen op de universiteit maakt en vele uren 'ploegt' op ingewikkelde berekeningen en formules. Dit fietsen door London is een heel avontuur, maar daardoor voelt Marianne zich echt onderdeel van de stad. Een promovendus is in het Verenigd Koninkrijk nog gewoon student; zonder de VSBfonds Beurs had Marianne dus geen enkele bron van inkomen gehad en had ze deze stap niet durven nemen.